Rupsjesrace

Rupsjes eten graag blaadjes van de groentes in de moestuin. De rupsjes in rupsenrace zijn normaal gesproken ook niet vies van een paar hapjes, maar nu zijn ze druk met iets anders bezig. De rupsjes doen een race, en het is de bedoeling om zo snel mogelijk van de ene naar de andere kant van de moestuin te kruipen.

Koordje
Wanneer iedere speler een rupsje heeft uitgekozen kan het spel beginnen. Alle rupsjes worden voor het speelbord neergezet. De voor- en achterkant van de rups worden tegen elkaar aangezet. Ze zijn door middel van een koordje met elkaar verbonden. De kleinste speler begint het spel en gooit met de dobbelsteen.

Groente
De kleur die de dobbelsteen aangeeft, hoort bij een groente afgebeeld op het speelbord. De rups mag worden verplaatst. De speler houdt de achterkant van de rups vast en probeert het voorste deel zo ver mogelijk op een bijbehorende groente te zetten. Wanneer het voorste stuk staat, wordt het achterste stuk ook weer bijgeschoven. Zo gaat het door tot er een speler als eerste over de finish is.

Echte rups
De houten uitvoering van Rupsjesrace is erg mooi. Het mooie van de rupsjes is dat ze voortbewegen zoals echte rupsen dat ook doen. Uitstrekken en weer ineenvouwen. Het nadeel is echter dat de koordjes wat stug zijn, waardoor het niet altijd even stabiel op het speelbord staat.

Variatie
Ook is er een variatie op het spel bedacht. In het eerste spelidee bewegen voor- en achterstuk allebei in dezelfde beurt. In de variatie, moet er ook worden gegooid om het achterstuk te verplaatsen. Zo wordt het spel iets ingewikkelder en gaan de rupsjes minder snel vooruit. Deze variatie is zeer aan te raden voor de spelers die het spel al op hun duimpje kennen.

Conclusie
Hoewel Rupsjesrace een ontzettend leuk spel is, heeft het spel het grote nadeel van de niet al te stevige pionnen. Ondanks dit punt ziet het spel er verder heel erg mooi uit en is het zeker de moeite waard om een keer te spelen. Het spelidee gaat immers niet verloren. En uiteindelijk draait daar alles om.