Wollie Bollie

Door Jan Willem

De schapen zitten met z'n allen goed in de vacht, en dus komt de scheerder langs om de wol binnen te halen. Maar de schapen ontsnappen en dus moeten de spelers achter ze aan om alsnog aan de wol te komen. Wie verzamelt de meeste schapen en de meeste vacht, laat de zwarte schapen lopen en gebruikt hiervoor niet te veel herdershonden.

Geluksfactor
999 Games brengt de laatste tijd wel meer kleine spellen op de markt (Hippe Kippen, Regenwormen) die door de uitvoering voornamelijk gericht lijken te zijn op kleine kinderen en nogal een flinke geluksfactor hebben. Wollie Bollie past prima in dit rijtje en als je geluksfactor noemt zijn drie dobbelstenen (een acht-, tien- en twaalfzijdige) bijna onvermijdelijk. Verder bevat het doosje een zakje witte houten rondjes, zes kleine wasknijpertjes en een stapel kaarten met daarop getallen, schapen, honden en een bot. Ieder schaap heeft een puntenaantal (de zwarte schapen hebben een negatieve waarde) en een bonusgetal.

Dobbelen!
Voor het spel begint krijgt elke speler twee witte fiches, een kaart met getallen als biedkaart en een knijpertje. Door het knijpertje op de biedkaart te zetten geeft een speler elke ronde aan hoeveel hij denkt te gaan gooien met de drie dobbelstenen. Voordat het bieden begint wordt de stapel kaarten geschud en wordt er een aantal kaarten open op tafel gelegd (afhankelijk van het aantal spelers). Nadat elke speler zijn knijper heeft geplaatst gaan alle biedkaarten tegelijk open op tafel en begint het dobbelen. De speler die het hoogste heeft ingezet begint en gooit met drie dobbelstenen. Redt hij minimaal het puntenaantal dat hij geboden heeft dan mag hij drie open kaarten pakken. Redt hij het niet dan moet hij één dobbelsteen aan de kant leggen en nogmaals gooien, lukt het dan wel dan mag hij er twee pakken. Lukt het weer niet dan moeten twee dobbelstenen aan de kant en kan de speler nog één open kaart winnen. Wint een speler helemaal niets dan krijgt hij een wit fiche en is de volgende speler aan de beurt.

Kaarten winnen
Elke speler verzamelt de door hem gewonnen kaarten op een stapel, die hij voor zich neerlegt. Op elke kaart staat behalve het puntenaantal ook een bonusgetal (variërend van +4 tot -3). De bovenste kaart van de gewonnen stapel telt mee met het puntenaantal van de dobbelstenen; de volgorde waarop je de gewonnen kaarten stapelt maakt dus ook uit. Ook de witte fiches kunnen de dobbelworp verhogen, dus die moeten met verstand ingezet worden. Daarnaast zijn sommige schapen pas punten waard als je er precies drie van hebt. Je moet dus tijdens het spel onthouden hoeveel van die speciale kaarten je al hebt verzamelt, want je mag tijdens het spel niet je stapel doorkijken. Iedere speler krijgt dus de kans om kaarten te winnen, behalve diegene die het laagst ingezet heeft, die krijgt alle overgebleven kaarten.

Punten tellen
Het spel eindigt als de stapel kaarten op is en alle kaarten verdeeld zijn. Iedere speler telt het aantal (min)punten op zijn gewonnen schapenkaarten. Daarnaast zijn er schapen die pas punten waard zijn als je er drie van hebt, dus ook die worden geteld. De speler met de meeste honden krijgt 5 punten aftrek en de speler met het bot krijgt voor elke hond die hij bezit 4 punten. De speler met de meeste punten wint het spel.

Conclusie
Wollie Bollie is een typisch dobbelspelletje. Je wint als je gooit wat je inzet of als je tegenstanders niet redden wat zij ingezet hebben. Hoewel tactiek helpt gaat het uiteindelijk toch echt om de worpen, waardoor de geluksfactor torenhoog is. Dit is normaal gesproken niet zo erg als de speelduur maar kort is en de andere spelers dus snel revanche kunnen nemen in een volgend potje, maar helaas is dat bij Wollie Bollie niet (genoeg) het geval. Een spel duurt al gauw drie kwartier en na één potje heb je het vaak wel gezien. Het is wel een relatief licht spelletje, makkelijk uit te leggen en door iedereen te winnen. Het zal dus vast nog wel eens op tafel komen, maar het duurt mij te lang voor wat het voorstelt.