Asara

In het land van de duizend torens strijden 4 bouwmeesters om de gunst van de kalief door binnen 4 jaar de meeste, hoogste en mooiste torens van het land te bouwen. Op verschillende markten worden onderdelen van torens aangeschaft en uiteindelijk vormen ze de grootste en mooiste torens van het rijk. Wie aan het einde van het spel het hoogst op de prestigelijst staat, is de winnaar.

Stukjes torens
Het spel wordt gespeeld over 4 rondes, elke ronde ontvangt elke speler een aantal kaarten met hierop inkopers (in 5 verschillende kleuren) en 20 Asari (geld). Elke ronde moeten de spelers onderdelen van torens kopen om hier uiteindelijk torens van te bouwen. Het speelbord is verdeeld in 4 markten waar de 4 mogelijke onderdelen van de torens worden verkocht, namelijk basis, middenstukken, vensters en spitsen. Naast elke markt zijn 4 plekken om een kaart neer te leggen (een inkoper) en zodoende een betreffend onderdeel te kopen. De torenonderdelen zijn verdeeld over 5 kleuren, en op elke markt worden 9 delen open neergelegd die gekocht kunnen worden. De resterende onderdelen worden gedekt naast de betreffende markt gelegd voor de latere rondes.

Verzamelen van torenonderdelen
De startspeler plaatst een kaart van een kleur naar keuze naast een markt en pakt een onderdeel naar keuze. Afhankelijk van de kleur moet hij hiervoor 3, 4, 5, 6 of 8 Asari betalen. De kleur bepaalt aan het einde van het spel het aantal punten dat er valt te verdienen voor de toren, dus de duurdere kaartjes zijn altijd beter. Daarnaast is er van elk torenonderdeel een paar met een gouden versiering, deze leveren tijdens het spel extra punten op. Als de speler heeft betaald legt hij zijn torenonderdeel achter zijn zichtscherm en is de volgende speler aan de beurt. Als hij ervoor kiest om in te kopen op dezelfde markt als de speler(s) voor hem, dan moet zijn gespeelde inkoper dezelfde kleur hebben als degene die er al lag. Wil of kan de speler dat niet, dan mag hij ook twee inkopers gedekt neerleggen (wat dus minder voordelig is). Dit inkopen gaat net zolang door totdat iedereen al zijn inkopers gespeeld heeft, waarna de ronde eindigt.

Overige opties
Naast het inkopen van torenonderdelen kunnen de spelers ook kiezen voor de bank, waarbij de spelers 10 (de eerste inkoper), 8 (tweede) of 6 (derde) Asari kunnen krijgen. Daarnaast kunnen spelers ook de dichte stapels op de markten doorzoeken en daar een kaart naar keuze uithalen. Hiervoor betaalt de eerste speler wel 3 Asari extra (naast de kosten voor het torenonderdeel) en de tweede speler die dit wil zelfs 6. Als derde optie kunnen spelers hun verworven torenonderdelen omzetten tot prachtige torens door een inkoper in te zetten op de bouwvelden (keuze uit 1 t/m 7 onderdelen). Torens moeten altijd een basis en een spits hebben; tussenelementen kunnen altijd later toegevoegd worden maar mogen niet meer worden verwijderd. Voor zowel de bank als het doorzoeken van de stapels als het bouwen van de torens geldt overigens ook de eis dat de kleuren van de inkopers overeen moeten komen. Tot slot kan één speler de startspelerfiche bemachtigen, en als spelers echt niet weten waar ze met hun inkopers heen moeten kunnen ze er nog 5 Asari per stuk voor krijgen.

Punten
De puntentelling bestaat uit 4 tussentellingen en 1 eindtelling. Tijdens de tussentellingen krijgt elke speler een punt per gouden versiering die is verwerkt in zijn of haar torens, een punt per toren en de startspelerfiche is ook een punt waard. Na elke tussentelling worden de markten aangevuld en alle gespeelde inkopers verwijderd en geschud waarna elke speler opnieuw inkopers krijgt en 20 Asari. Bij de eindtelling krijgen spelers punten voor de hoogste toren per kleur, de hoogste toren van het spel en de speler met de meeste torens in totaal. De speler met het meeste aantal punten wint het spel.

Conclusie
De namen Kramer en Kiesling doen veel spellengekken de oren spitsen. Dit befaamde duo heeft samen al enkele zware spellen voor de echte liefhebbers op de markt gebracht (zoals Maharadja, Tikal en Torres). Echter, Asara past niet in dat rijtje. Niet dat het geen leuk spel is trouwens, maar het is niet veel meer dan een mooi familiespel. De keuzes zijn subtiel, iedereen is een beetje bezig met zijn of haar eigen ding waarbij je elkaar een beetje kunt plagen, maar niet echt kunt pesten. De lange termijn strategieën zijn beperkt en voor de ervaren speler relatief snel duidelijk, waardoor ervaren spelers uiteindelijk al snel dicht bij elkaar zullen eindigen. De (bij Kramer en Kiesling bijna verplichte) variant voor ervaren spelers voegt enkele opties toe voor de inkopers, waarbij de spelers wat meer keuzes krijgen maar de strategieën op de lange termijn niet echt veranderen. Een leuke toevoeging, maar persoonlijk geef ik nooit zoveel om allemaal “bonusregels”. Maar toch, de regels zijn simpel genoeg en ondanks een vrij grote hoeveelheid kleine tegeltjes is het een spel dat zeker niet misstaat in de kast van een echte spellenfamilie.