Gladiator

Nee, geen Russel Crowe op de doos van dit spel. Gladiator heeft behalve het thema niks gemeen met de bekende gelijknamige film. Dit zal de doorgewinterde bordspeler echter een worst wezen, die wil gewoon los met zwaarden, drietanden en wilde dieren! Ik zou zo zeggen: ‘Ave Caesar! Morituri te salutant!’

Vaardigheden
Het bordspel bestaat uit een arena van 17 vlakken. In deze vlakken staan diverse houders met daarin gladiatorenkaartjes. Het doel van het spel is om als speler jouw gladiatoren zo lang mogelijk in het spel te houden. Door het verslaan van andere gladiatoren en wilde dieren verdient de speler punten. Er zijn meerdere soorten gladiatoren. Een speerwerper kan er voor zorgen dat in een duel jij mag beginnen. Een netwerper schakelt direct één van de tegenstanders uit. Zwaardvechters zorgen er voor dat je met een extra dobbelsteen mag gooien. Harpoengooiers zorgen er voor dat je eventueel een slechte worp mag overgooien, en schilddragers kunnen klappen voor je opvangen. Elke groep gladiatoren bestaat uit vier, dus het is de bedoeling dat je een team in balans weet samen te stellen. Meestal hebben de spelers drie of vier teams op het bord.

Risk?
De teams staan op het bord, op de open velden worden wilde dieren neergelegd die extra punten kunnen opleveren, maar zich echt niet zonder slag of stoot te grazen zullen laten nemen. Tijdens het spel kunnen de spelers nu kiezen of ze hun teams verplaatsen, wie ze aanvallen, en vervolgens lekker duelleren. De gevechten gaan middels een dobbelspelletje dat verdacht veel op het bekende Risk-systeem lijkt. Via dit spel kan de speler schampschoten oplopen, of voltreffers. Enkele schampschoten of een voltreffer kan betekenen dat jij of je tegenstander een gladiator van het bord moeten halen. Ook hier zal weer tactisch gekozen moeten worden, welke vaardigheid offer je op?

Uitvoering
Het spelidee is prima, maar de uitwerking vind ik een beetje half - half. De tekeningen en het speelbord zijn duidelijk, maar weinig flamboyant. De blokjes waar je de gladiator kaartjes op kunt leggen zijn van slap plastic, en dat kan toch wel een beetje anders. Bordspellen kosten de gemiddelde speler een redelijke som, en daar mag je best kwaliteit in materiaal voor terugverwachten. Deze noot is echter meteen ook één van de weinige echt zware kritiekpunten op dit spel. Pluspunt is in mijn ogen het tactische aspect waarbij je probeert een goed team te smeden uit verschillende vaardigheden, en probeert jouw ene team zo te manoeuvreren dat je de ideale tegenstander tegenkomt.

Conclusie
Gladiator is duidelijk niet uitgebracht om een revolutie in bordspellenland teweeg te brengen, een groot mainstream publiek aan zich te binden of een hardcore fanbase op te bouwen. Het is allemaal een beetje middle-of-the-road met dit spel. Ik denk dat de meer doorgewinterde bordspeler snel klaar zal zijn met Gladiator en daarom is deze game meer geschikt voor de gewone speler die weer eens iets anders wil dan dat eeuwige Kolonisten van Catan of Monopoly. De schoonheidsprijs of originaliteitprijs wint dit spel niet, maar als iedereen het spelletje eenmaal doorheeft is het diepgaand genoeg om nog een potje te spelen.