Junmbo Jet
Door Jochem Koole
Jumbo Jet is een soort Monopoly voor vliegtuigliefhebbers. Iedere
speler beheert een eigen vliegtuigmaatschappij en moet ervoor zorgen dat hij
zoveel mogelijk landingsrechten in verschillende plaatsen over de hele wereld
verkrijgt. Op deze manier wordt het voor de andere maatschappijen steeds
duurder om hun vluchten uit te voeren en zullen ze uiteindelijk failliet gaan.
Degene die als laatste overblijft is de winnaar.
De luchtvaartindustrie
Om het spel te beginnen, kiezen alle spelers een luchtvaartmaatschappij (er
zijn zes bekende Europese maatschappijen beschikbaar). Iedereen krijgt de
beschikking over één Jumbo Jet, waarmee de vluchten worden uitgevoerd, en
een startkapitaal. Alle vliegtuigen stijgen op vanaf dezelfde luchthaven en
keren na iedere vlucht ook steeds weer op deze zelfde plaats terug. Om te
bepalen waar iedere speler heen vliegt, trekt iedereen steeds blind een kaartje
van de vluchtschemastapel. Er zijn drie mogelijke vluchtschema's: een directe
vlucht, een vlucht met tussenlanding en een wereldreis. Om een directe vlucht
uit te voeren, vliegt de speler naar een bepaalde plaats en weer terug.
Tijdens een vlucht met tussenlanding moet er langs een bepaalde plaats
naar de eindbestemming gevlogen worden en weer terug. Een wereldreis, ten
slotte, is een rondje langs alle landingsplaatsen.
Laten we dan nu maar echt gaan vliegen...
Het vliegen gebeurt met behulp van twee dobbelstenen. Het speelbord is, net
als bij Monopoly, verdeeld in een aantal vlakken, waarvan een groot deel
landingsplaatsen zijn. Zoals bij Monopoly een aantal straten een stad vormen,
zo vormen bij Jumbo Jet een aantal landingsplaatsen, die dicht bij elkaar
liggen, samen een route. Sydney en Melbourne vormen bijvoorbeeld samen de
route Australië. Er zijn echter ook andere vlakken: wanneer een speler op
een rood vlak terecht komt, moet hij een kanskaart trekken en de opdracht
die erop staat uitvoeren. Dit betekent vaak dat een speler geld verdient of
verliest, of dat hij een aantal plaatsen terug moet op het bord. Ook zijn
er gele vlakken waar betaalt moet worden voor benzine, blauwe vlakken waar
nog een keer gegooid mag worden en wolkenvelden waardoor de speler een beurt
moet overslaan.
Onderlinge concurrentie
Eénmaal terug van een vlucht, kan de speler ervoor kiezen zich uit te laten
betalen door de bank of het vluchtschemakaartje te houden. Deze laatste optie
is de beste aangezien de speler op deze manier de landingsrechten verkrijgt
voor de plaats waaruit hij zojuist is teruggekeerd. Alle andere spelers die
vanaf nu op deze plaats terecht komen, moeten hem geld betalen. Hoe meer
landingsrechten een speler binnen een bepaalde route heeft, hoe meer de
anderen hem steeds moeten betalen. Iedere speler kan maximaal in acht
plaatsen landingsrechten verkrijgen, dus het is aan te raden om te proberen
zoveel mogelijk plaatsen binnen dezelfde route te bemachtigen. Helaas,
beslis je niet zelf waar je heen vliegt en daardoor beschikt de concurrentie
soms over een plaats die jij graag wilt hebben. Geen nood! Op ieder gewenst
tijdstip mogen landingsrechten worden verhandeld en geruild, wat kan
resulteren in veilingachtige taferelen.
Trage start, snel einde
Het verkrijgen van een de meest lucratieve landingsrechten en de handel die
hierbij komt kijken, is eigenlijk het leukste onderdeel van het spel. Helaas
duurt het vrij lang voordat er een beetje gehandeld kan worden. De oorzaak
hiervoor is dat het vliegen veel tijd in beslag neemt en dat het even duurt
voordat iedere speler een paar goede landingsrechten in handen heeft. Je
bent zeker een uur met dobbelstenen aan het gooien en kleine bedragen aan
het verdienen en uitgeven. Het echte verdienen begint pas later en is ook
vrij snel weer afgelopen, aangezien een noodlijdende concurrent vaak niet
in staat is het hoge bedrag aan landingsrechten te betalen. Deze speler is
nu uitgeschakeld en doordat je steeds meer geld krijgt, wordt je steeds
onschendbaarder en dus vrij gemakkelijk winnaar van het spel. Ondanks het
handelsaspect, speelt kans een te grote rol in dit spel. Je beslist namelijk
niet zelf waar je heen vliegt en je bent vaak veel tijd kwijt met het
maken van nutteloze of weinig lucratieve vluchten. Hierdoor krijg je
het idee geen invloed op het spel uit te kunnen oefenen en heb je al
snel geen zin meer om je echt in te gaan zetten.
Conclusie
De grootste minpunten van Jumbo Jet zijn de tijd die het duurt voordat het
spel echt een beetje leuk begint te worden (zeker de helft van de speeltijd
ben je bezig met de opbouw) en het idee dat de kansfactor zo'n grote rol
speelt in het spel. De handel in landingsrechten is het leukst, maar je komt
hier te laat aan toe en deze periode in het spel is slechts van korte duur.
Dit alles is jammer en zorgt ervoor dat Jumbo Jet, ondanks het aardige
spelidee, niet echt lekker speelbaar is. Zelf houd ik het in ieder geval
liever bij een ouderwets potje Monopoly.
Uitgever: Jumbo
Speelduur: 90 min.
Auteur: -
Spelers: 3-6
Leeftijd: vanaf 10 jaar
Prijs: -