Jungle Race

Kruip in de huid van een olifant, krokodil, papegaai of aap en vind je weg door de jungle. Zorg ervoor dat je ondertussen ook nog eens een hoop vruchten verzamelt om met de meeste vruchten als eerste over de eindstreep te komen.

De dobbelsteen
Het speelbord wordt op tafel klaargelegd. De vruchtjes worden op de vlindertjes op het speelbord gezet. De dobeelstenen worden uitgedeeld en het spel kan beginnen. Op de dobbelstenen van de spelers zijn de vier dieren afgebeeld die bij de verschillende landschappen horen. Op de gooidobbelsteen staan deze dieren ook plus nog twee andere, een leeuw en een muis.

Van vakje naar vakje
Om je voort te kunnen bewegen door de jungle gooi je met de dobbelsteen. Verschijnt er een olifant, dan mag je naar de savanne, een aap mag de bomen in, een papegaai vliegt door de lucht en de krokodil beweegt zich door het water. Vanaf het landschap waar je staat kun je je alleen voortbewegen naar aangrenzende vakjes. Zo maak je dus een weg van vakje naar vakje, helemaal tot aan de finish.

Leeuw en muis
Wie een leeuw gooit moet een beurt overslaan. Dat lijkt me duidelijk. Maar zodra de muis gegooid wordt, moeten de kinderen toch eens extra gaan nadenken. Een muis betekent namelijk dat je naar een willekeurig aangrenzend vakje mag verplaatsen. Dan moeten de kinderen goed opletten. Is er nog een aangrenzend vakje waar een vruchtje ligt? Of hoe kom ik zo snel mogelijk bij een vakje met een vruchtje? Dit maakt het spelletje ook nog eens een beetje tactisch.

Snel door
Kinderen hebben het spelletje snel door, ze begrijpen het principe van het spel, alleen het tactische element blijft nog een beetje op de achtergrond. Bij de muis worden ze meer begeleid door welk jungledier ze het meeste aanspreekt. Op zich niks mis mee, en met een beetje sturing kun je ze alsnog een beetje tactiek bijbrengen, "de papegaai kan misschien wel vliegen, maar daar bij de aap ligt een vrucht, en die wil je vast wel hebben".

Conclusie
Het grote voordeel van Jungle Race is dat kinderen snel door hebben waar het om gaat. Ze nemen dus al gauw zelf het initiatief. Dat maakt het spel ook geschikt om zonder een volwassene te spelen. De dobbelstenen zien er leuk uit, en ook het bord is aantrekkelijk. Om te concluderen haal ik nog maar eens aan wat de reactie van kinderen zelf is: "Supergaaf, echt leuk spel!".