Keythedral

Keyland is een godvruchtige samenleving omstreeks de middeleeuwen. En zoals het een godvruchtige gemeenschap betaamt, besluit men een symbool voor het geloof uit de grond te stampen. Net als vroeger in de middeleeuwen is zomaar even een kerkje niet voldoende. Hier komen namelijk bijzaken als prestige en grandeur om de hoek kijken. Alleen een prachtige kathedraal zal volstaan.

Bouwen
Keythedral is eerst uitgegeven door R&D Games in een beperkte oplage. Kennelijk was dit spel een redelijk succes, want PS-Games pikte de titel op, en brengt het spel nu uit in ons landje. De pointe van het spel is om de juiste grondstoffen te verzamelen en aan je bouwers af te leveren. Goede grondstoffen die bijdragen aan de bouw leveren ere-zetels op, en wie aan het eind van het spel de hoogste waarde aan zetels en ongebruikte bouwmaterialen heeft wint de hele mikmak.

Allemaal fiches
Je wordt met dit spel echt overladen met bordspel-onderdelen, en daar ben ik doorgaans geen fan van. Dat zal wel weer ingewikkeld gepiel worden! Elke speler krijgt een set van 3 hekken, 5 hutjestegels, 10 arbeidersfiches, een scherm en een overzichtskaart van de gekozen kleur. De jongste speler is de eerste startspeler. De kathedraaltegel komt midden op tafel te liggen. Als de laatste bouwtegel verkocht is, eindigt het spel. Je eindscore is de waarde van alle bouwtegels plus de waarde van de ongebruikte blokjes die de speler op dat moment in bezit heeft. Degene met de meeste punten wint het spel.

Speelrondes
Elke speelbeurt bestaat uit vijf fasen. In de eerste fase mag de speler een arbeidersfiche plaatsen. Nadat dit gebeurt is ontvangen de spelers in fase twee grondstofblokjes voor de plekken waar zijn arbeiders zich bevinden. In de derde fase kan men deze gronstoffen gebruiken om zetels te verwerven in de kathedraal, je hutjes om te bouwen tot een huis, hekjes te bouwen, goud e.d. te kopen, te handelen, wetkaartjes kopen of gewoon te passen. Daarna worden de arbeiders van het spelbord gehaald, nieuwe wetkaarten klaargelegd en een nieuwe startspeler bepaald. Dit gaat ook niet via slag of stoot. Diegene die het meeste heeft te bieden aan de huidige startspeler wordt de nieuwe startspeler. Wil de huidige startspeler echter gewoon startspeler blijven, dan zal hij of zij dit hoogste bod zelf aan de hoogste bieder moeten betalen. Nu begint er een nieuwe speelronde.

Tekeningen
Het spelmateriaal ziet er mooi uit, en hoewel het thema nou niet heel erg dik in het spel verwerkt zit kom je door de mooie tekeningen wel in de juiste stemming. Nadat ik me over mijn kinderachtige aversie tegen teveel losse onderdelen had heen gezet kwam ik er achter dat het allemaal heel erg mee viel. Een spelletje Keythedral komt aanvankelijk een beetje traag op gang, maar je groeit als het ware in het spel. Al spelende weet je steeds verder te geraken, en voor je het weet heb je de klus dan toch geklaard.

Conclusie
Keythedral is zo'n typisch voorbeeld van een spel voor de liefhebber. Het spel is an sich vrij simpel te leren, en dat ondanks de vele spelonderdeeltjes die anders doen vermoeden. Het jammere van het spel is dat het mijn inziens te weinig spelelementen herbergd waardoor het zich kan onderscheiden van andere bordspellen. Ik ben dan ook bang dat dit spel in negen van de tien gevallen na een paar potjes definitief in de kast verdwijnt. Dat wil echter niet zeggen dat het een matig spel is, integendeel. Maar het mist gewoon (zoals vele spellen op de markt) net even die extra touch waardoor je het blijft spelen. Ik zou ieder dan ook adviseren eerst eens een potje te spelen voor men tot aanschaf overgaat. Een flauw advies, maar hier wel op zijn plaats.