King Arthur

King Arthur is een van de grootste legendes uit de Britse geschiedenis. Heeft hij echt bestaan, in welke vorm dan ook. Of zijn Merlijn de Tovenaar, de Ridders van de Ronde Tafel en Camelot verzonnen? Voor deze bordspelvariant doet het er niet toe. Hier wordt er opnieuw gestreden om het koningschap van Engeland. Verdien roem door op avontuur te gaan en andere ridders te verslaan en zorg er ondertussen voor dat je een goede uitrusting bij elkaar koopt. Want alleen dan kun je naar Merlijn om een beroep te doen op de troon en het koningschap.

Ga heen en zoek het electronische avontuur
Wie zich de nieuwe koning van Engeland wil noemen moet roem vergaren en een goede uitrusting kopen. Bij het beginpunt, de steen, word je door Merlijn op avontuur gestuurd. Aanvankelijk heb je drie goederenkaarten (een schild, een zwaard en een voorraad), hiermee wil je uiteindelijk je uitrusting betalen bij de burchten. Afijn, Merlijn geeft aan alle ridders de raad om bepaalde plekken te bezoeken. Op die plekken krijg je extra roempunten. Je moet er echter wel aankomen voor je tegenstanders, anders kapen zij de punten voor je neus weg. Per beurt moet je verschillende keuzes maken. In de eerste plaats of je op dezelfde plek blijft staan of dat je naar een ander veld gaat. De tweede keuze is of je op de plek waar je bent de omgeving gaat 'verkennen' of 'niets doen'. Dan kan je een persoon tegenkomen (of een monster of een draak) en mag je nog een keuze maken. Je kunt kiezen uit 'vriendschap', je kunt een 'gevecht' aangaan, je kunt je 'terugtrekken' of de persoon proberen te 'negeren'. Ten slotte kun je 'geven'. Dit kan betekenen dat je iets met een tegenstander overeenkomt of mits je gaat vechten je je zwaard inzet voor meer kracht. Keuzes keuzes.

Geluiden
Om het spel te kunnen spelen is het handig om bepaalde geluiden te leren kennen. Zo is er een harp-geluid dat oploopt (je krijgt meer roem) een harp geluid dat afloopt (minder roem), tromgeroffel (je krijgt een goederenkaart), een vogelschreeuw (je beurt is nog niet afgelopen), een klok (je beurt is wel afgelopen) en een fouttoon. Het verschil tussen de oplopende en aflopende harp is helaas wat lastig te onderscheiden, maar je kunt altijd je roempunten controleren om te zien wat er is gebeurt. Dat doe je door de het hoofd van de ridder vast te pakken en het zwarte knopje van de steen in te drukken. Als je een opdracht krijgt en je verstaat deze niet goed, dan kun je op het grijze knopje van de steen drukken en wordt de opdracht herhaald. Hoe vaker je het spel speelt, hoe beter je met alle geluiden bekend raakt. Wanneer je de ridder verplaatst moet je overigens voor het activeren van acties weer zijn hoofd tussen je vingers nemen en een van de actie- dan wel reactievelden met je andere vinger aanraken.

Dwarsliggen
King Arthur is geschikt voor 1 tot 4 personen. Ja, je kunt het spel in je uppie spelen. Het is dan de bedoeling om in zo min mogelijk beurten Koning van Engeland te worden. Wie het lukt in minder dan 20 beurten heeft het het best gedaan. De versie voor 1 persoon is vooral een leuke manier om bekend te raken met het spel en zo te oefenen voor als je het in een groep gaat spelen. Maar uiteindelijk is King Arthur een stuk leuker wanneer je met drie of vier spelers bezig bent. Op die manier kun je elkaar veel beter dwarsliggen in de reizen naar plekken die Merlijn heeft opgenoemd. Daarnaast kun je nu ook toverdrankkaarten spelen. Deze kunnen bijvoorbeeld verhinderen dat een speler in een kasteel een lans koopt met zijn goederenkaarten doordat jij hem net die kaarten afhandig hebt gemaakt.

Conclusie
King Arthur is een bordspel waar wat nieuws wordt uitgeprobeerd. De electronische interactie is natuurlijk niet helemaal vernieuwend (denk bijvoorbeeld aan het Sprookjesspel), maar in dit spel toch wel weer een stukje geavanceerder. Zo onthoudt de computer per speler hoeveel roempunten hij/zij heeft, maar ook of er al een onderdeel van de uitrusting is aangeschaft. Dat je een soort electronische opdrachtgever hebt, maakt het spelen van het spel in je uppie toch ook wat leuker. Daarnaast is het wel aardig dat wanneer je door een draak wordt aangevallen deze ook brult. Het wordt er op de een of andere manier toch wat levendiger van. Toch blijft het uiteindelijk leuker om King Arthur met drie of vier personen te spelen dan alleen. Verder wil ik nog kwijt dat ik er zeker geen voorstander van ben om alle bordspellen een electronisch tintje te geven, maar zo nu en dan kan het geen kwaad. En dat heeft King Arthur toch mooi bewezen.