Mondo

Altijd al als een soort scheppende godheid je eigen werelden willen creëren, compleet met flora en fauna? Het lijkt leuk, maar is niet zo makkelijk als je waarschijnlijk had gedacht. Tijdens zo’n schepping moet je met van alles rekening houden, niet in de laatste plaats met je tegenstanders en de race tegen de klok…

Scheppingsdrift
In Mondo moeten de spelers werelden scheppen. Ze hebben een speelkaart voor zich liggen die of omgeven is door water, of (als je de speelkaart omdraait) door diverse vormen van land. Landsoorten zijn: bossen, meren, woestijnen en steppen. Op je kaart is een leeg raster waar je landschapstegels moet neerleggen, zo schep je je eigen wereld. Alleen let wel op wat je doet, een steppe kan niet ineens een woestijn worden, je moet dan wel een tegeltje vinden waarin de steppe overgaat in woestijn.

Tegels leggen
De spelers kunnen op verschillende manieren punten verdienen. Verschillende landschappen op 1 kaartje creëren, tegels met diersoorten aanleggen, als eerste je kaart vol hebben liggen of (als je die spelvariant speelt) opdrachtkaartjes te vervullen. Minpunten krijg je als tegels niet goed aansluiten, je actieve vulkanen hebt aangelegd of je opdrachten niet hebt kunnen uitvoeren. Het tegels pakken gebeurt niet lukraak. Alle tegels liggen op een berg tussen de spelers in. Alle spelers mogen tegelijk met één hand tussen de tegels zoeken naar de tegel die ze nodig denken te hebben. Balen dus, als je jouw beoogde tegel net ziet weggekaapt worden door een medespeler! En de klok speelt ook een factor, want je moet alles doen binnen de tijd!

Niveaus
Het spel kent verschillende niveaus. Je kan het kaartje op de eenvoudige kant leggen (omgeven door water) en vervolgens zonder opdrachtkaartjes spelen. Ieder is nu puur bezig met zo snel mogelijk zijn kaartje op een juiste wijze volbouwen, en nog wat punten te scoren voor dierentegels. Is dit te makkelijk, dan leggen de bonustegels de lat al weer een stukje hoger. Niet alleen ben je aan het stressen wat je zelf nodig hebt, je kijkt ook voortdurend waar je medespelers mee bezig zijn. En door het kaartje om te draaien speel je ineens niet met water, maar met een door land omgeven kaart.

Conclusie
Mondo is een van die zeldzame spelletje waarvan ik niet voor welke doelgroep het NIET geschikt is. Casual spelers of bordspelfanatici, allemaal kunnen ze wat uit de spelbeleving van Mondo halen. Het spel heeft de juiste “nog een potje” factor die nodig is om beginnende spelers te verslaven, en genoeg diepgang en lol om de meer ervaren speler aan zich te binden. Speel je met jonge kinderen, dan kun je de tijd aanpassen door de kids meer tijd te geven. Vooral voor beginnende bordspelers is dit spel ideaal, je hoeft nu eens niet 15 pagina’s handleiding door te fietsen, maar kan gewoon na een snelle uitleg direct los. Mondo slaagt er prima in verschillende groepen bordspelers bij elkaar te brengen. Wat mij betreft verplichte kost.