Ostia - de Haven van Rome

De haven van Ostia was de poort van Rome naar de Middellandse Zee. Als koopman had je de mogelijkheid om rijkdommen te vergaren en zelfs op te klimmen tot de kringen van de Romeinse staatslieden. Door de juiste handelswaren voor de juiste prijs te kopen kon je de senaat omkopen en één van de meest invloedrijke personen in Rome worden.

Netjes
De doos van stevig karton bevat een nette inhoud. Alles ziet er redelijk uit; een stapeltje kaartjes, vijf nette kartonnen bordjes en wat houten huisjes en schijfjes. Het enige minpuntje zijn de erg slappe, scheef uitgestanste briefjes die het geld vormen. Aangezien de rest netjes is en het geld juist het meest wordt gebruikt is het erg jammer dat dit zo matig uitgevoerd is. De kaarten bestaan voornamelijk uit kaarten met handelswaren, aangevuld met wat randkaarten die het spel makkelijker te spelen maken. Het doel van het spel is om in vijf rondes zoveel mogelijk punten te halen (weergegeven door houten schijfjes).

Klaar voor de start
Voordat het spel begint krijgt elke speler 5 kaarten met handelswaren, een eigen speelbordje met daarop één pakhuis en vijftig denari waarde aan geld. Daarna legt de startspeler twee kaarten open met daarop vermeld wat de waarde is van de handelswaren voor de senaat, eentje voor de huidige ronde en eentje voor de volgende ronde. Elke speler mag van de vijf handelswaren die hij krijgt er alvast eentje houden, de andere vier moet hij verhandelen met de andere spelers. Als speler houd je bij welke kaarten je nog moet verhandelen en welke je al hebt gekocht/gehouden door een apart kaartje dat je hand in tweeën deelt.

Handelen maar!
De startspeler legt twee kaarten met handelswaren open op tafel. Op elke kaart is vermeld wat de minimale waarde is van de kaart en hoeveel van die handelswaren er zijn. De andere spelers brengen nu één voor één een bod uit dat niet lager is dan de minimale waarde van de twee kaarten samen. De speler die de kaarten heeft aangeboden mag nu kiezen of hij ze zelf wil houden voor één denari meer of dat hij ze verkoopt aan één van de bieders; dit hoeft niet de hoogste bieder te zijn. Die moet dan de helft van zijn geboden bedrag aan de bank betalen en de andere helft gaat naar de verkoper. Dan legt de volgende speler twee kaarten neer en begint het bieden overnieuw, totdat elke speler twee keer twee kaarten heeft aangeboden.

Verdelen van de rijkdommen
Nu heeft iedere speler een verzameling handelswaren verworven op de handelsmarkt. Deze moet hij gaan verdelen over de markt, waarbij hij ze kan verkopen voor geld, en de senaat, waar hij overwinningspunten kan scoren. De waarde van de kaarten bij de senaat wordt aangegeven door de speciale kaart die eerder open op tafel is gelegd, de waarde van de kaarten in geld wordt bepaald door hoeveel handelswaren er per soort verkocht worden. Hierbij geldt echter de beperkende regel dat je maar drie verschillende soorten handelswaren mag verkopen of aan de senaat aanbieden, daar moet je dus bij je inkoop rekening mee houden. De overige kaarten kunnen meegaan naar de volgende ronde door middel van pakhuizen. Elke speler begint met één pakhuis en kan er voor tien denari per stuk meer bijkopen tot een maximum van tien. De speler die het hoogste aantal punten geeft aan de senaat krijgt drie overwinningspunten, de volgenden twee en één en dan begint de volgende ronde. Elke speler neemt de kaarten die hij in zijn pakhuizen ondergebracht had weer op handen. Daarnaast krijgt hij opnieuw 5 handelswarenkaarten en de “waarde voor de senaat” kaart schuift door.

Eindtelling
Na vijf rondes krijgt de speler die het meeste geld over heeft nog drie punten extra, de volgende spelers twee en één. Daarnaast krijgt elke speler voor elk handelswaar dat hij nog in een pakhuis heeft een bonuspunt. De speler met de meeste punten wint het spel.

Conclusie
Minpuntjes die meteen opvallen zijn het slappe geld en de nogal overdadig geschreven speluitleg. Als je daar doorheen bent, vind ik het een onderhoudend spel dat lastig te doorgronden is. Je hebt vooral de eerste paar keer dat je het speelt geen idee wat je aan het doen bent en ook na langer spelen weet je nog niet echt welke tactiek tot de winst leidt. De meest gehoorde kritiek is dat er betere spellen in dit genre zijn, maar omdat ik die niet ken vind ik het best een leuk, onderhoudend spelletje dat voornamelijk tot z’n recht komt met vier of vijf spelers. Ben je echter een spellenfreak die al heel wat heeft gezien dan ken je waarschijnlijk betere handelsspellen. Een aardig maar tamelijk lastig te doorgronden spelletje.