Stratego Marvel

In mijn jeugd was het allemaal nog zo makkelijk. Potje Stratego? Natuurlijk! Bommetjes bij de vlag, Spion beschermd, verkenners op hun plekken, en schuiven maar. Stratego was net als Dammen een overzichtelijk spel, maar er waren net zoveel speelstijlen als spelers. Nadat ik mijn vader en moeder tot vervelens toe had gedwongen om het met me te spelen was ik er na een jaar of vijf klaar mee, mijn ouders wilden niet meer, en mijn zusjes speelden liever met Monopoly.

Toegevoegde waarde?
Toen ik hoorde dat Jumbo met Stratego Marvel ging komen was ik aanvankelijk uiterst sceptisch. Als comicfan ben ik namelijk niet altijd enthousiast over hoe er met superhelden wordt omgegaan in de wereld van het bordspel. Ik bedoel, een gevecht tussen Onslaught en Spiderman? Laat me niet lachen, dat zou in nog geen vijf seconden voorbij zijn. Gewone spelers zegt dit misschien niks, maar de comicfan weet wel beter. Bovendien zag ik meerwaarde van Stratego met Marvelhoofdjes niet zo en was ik bang dat het hier slechts om een paar snelle centen zou gaan.

Superheldenthema
Ik heb deels ongelijk gekregen. Jumbo heeft gelukkig wel iets aan de spelformule toegevoegd om het superheldenthema wat meer gewicht te geven. Zo heeft men de diverse figuurtjes speciale mogelijkheden gegeven. Bij het vroegere stratego hadden alleen de Verkenner, Mineur en Spion een extra gave en daar wist je na een potje of twee wel raad mee. In Stratego Marvel zijn er bijvoorbeeld Telepaten die achter de identiteit van tegenstanders kunnen komen voor het slaan. Spiderman overbrugt grote afstanden tussen aagegeven vakjes. Magneto kan tegenstanders zijn wil opleggen, en ga zo maar door.

Krachtverhoudingen
Nadeeltjes zijn het zelf bestickeren van de figuurtjes. Als je dit er niet al te slordig wilt laten uitzien is het nog best een secuur werkje, zeker voor de jongsten onder ons. Verder ben ik het hier en daar nog steeds niet helemaal eens met de verdelingen in de legers. Sommige helden zijn an sich veel sterker dan anderen, maar worden toch vrij laag aangeslagen. Natuurlijk, je moet een comicfan zijn omdat te willen zien, maar die vormen wel een deel van de doelgroep. De vele gezichtjes maken het spel ook niet superoverzichtelijk, maar dit is iets waar je naar een paar potjes wel aan kan wennen.

Conclusie
Hoewel ik me best vermaakt heb met Stratego Marvel ben ik niet 100% overtuigd door het concept. Het speelt niet zo makkelijk weg als het origineel en dat heeft niet te maken met nieuwe spelelementen, maar meer met de overzichtelijkheid van al die helden. Toch heeft dit alles wel een meerwaarde, als fan van het origineel merk ik vaak dat niet iedereen zin heeft om maar weer de maarschalk en die ouwe generaal van stal te halen. In deze opzet zal misschien een nieuwe generatie spelers kennis maken met het spel of zullen non-bordspelers makkelijker zich laten overhalen tot het spelen van een spelletje.