Veilingmeesters van Amsterdam

Amsterdam, is poep op de stoep en haat in de straat. Tegenwoordig misschien, maar vroeger was Amsterdam een belangrijk centrum in de wereldhandel. Het waren de tijden van de VOC. In grachtenpanden sloeg men toen nog de net aangekomen specerijen, tabak en stoffen op, die met de handelsschepen werden meegenomen uit verre exotische oorden. Tegen deze achtergrond moet je dit spel zien.

Geld is macht
In De Veilingmeesters van Amsterdam (VVA) neemt de speler de rol van handelsmaatschappij op zich. De bedoeling is dat de spelers elkaar beconcurreren op drie fronten. Wie heeft de meeste panden, handelsposten en beste positie op de goederenmarkt. Een leidende positie levert geld op, en uiteraard wint diegene met het meeste geld. Het was tenslotte geen filantropische instelling, die goederenmarkt van welleer. Om nieuwe handelsposten, panden of goederen te bemachtigen, moet je bouwkaartjes verzamelen. Deze liggen op een stapel naast het speelbord, en er worden per beurt minimaal drie kaartjes open gedraaid.

Burgemeester
Iedere beurt is één van de spelers de burgemeester van Amsterdam. Deze draait de bouwkaartjes om, en bepaald wat er vervolgens mee gebeurt. De burgemeester mag een kaartje houden voor eigengebruik, een kaartje ter veiling aanbieden en een kaart ongebruikt weggooien. Op zo'n kaart staat wat en waar je mag bouwen. Heb je bijvoorbeeld weinig handelsposten, dan heb je liever een wereldkaartje dan een pandenkaartje. Het kaartje dat ter veiling wordt aangeboden is voor alle spelers te bemachtigen. Met een veilingklok wordt de prijs bepaald. Wie het eerst drukt mag het kaartje kopen, maar hoe vlugger je drukt, des te hoger de prijs.

De tijd
Terwijl men het spel speelt, verstrijken in de stad Amsterdam ook de jaren. Het spel begint in 1579, en duurt tot 1666. Het spel gaat langs alle belangrijke historische momenten van Amsterdam. Deze momenten vormen weer beurten. Tussen de bouw kaartjes bevinden zich ook zandloperkaartjes. Elke keer als men een zandloperkaartje trekt gaat de tijd weer een beurt vooruit. Als de tijd verstreken is, en de spelers in 1666 zijn beland, zal er een eindbalans worden opgemaakt. Leidende posities op de diverse fronten leveren dan extra veel geld op. Tevens kent het spel enkele tussenbalansen. Als je weet dat er een tussenbalans voor de handelsposten aankomt, dan kan je proberen je positie op die markt te verstevigen. Dit kan dan tijdelijk weer ten koste gaan van je panden en goederenbeurs. Tactisch bouwkaartjes binnenslepen is dus geboden.

Conclusie
Tijdens het lezen van de instructie krijg je het idee dat VVA een bijzonder ingewikkeld spel is, maar deze zorg werd al in het eerste spelletje weggenomen. VVA is een slim spel, dat mijn inziens dezelfde verslavende factor bezit als bijvoorbeeld de Kolonisten van Catan. Jammer genoeg werkte de veilingklok niet helemaal lekker bij mijn versie. Dat is eigenlijk het enige puntje van kritiek, want als die klok niet werkt, dan is het spel niet te spelen. Voor de rest is dit spel een prima aanschaf voor zowel beginnende als gevorderde bordspelliefhebbers.