Baker Street

Het is 1898, je loopt door Londen op zoek naar de enige man die je kan helpen. Na een tijdje zoeken kom je in Bakerstreet terecht. Eindelijk, je loopt vlug door naar het juiste huis. Je klopt op de deur en het dienstmeisje doet open. Ze brengt je naar de woonkamer van het huis en daar zit hij in zijn stoel met de welbekende pijp in zijn mond. Je hebt hem gevonden, Sherlock Holmes, de bekendste detective van heel Engeland.

Speurneuzen
In het spel Bakerstreet kruip je in de huid van Sherlock Holmes of Doctor Watson. Zij nemen het tegen elkaar op om zo snel mogelijk het mysterie op te lossen. Dit doen zij door als eerste zeven bewijskaarten te verzamelen met op elkaar volgende letters (bijvoorbeeld A, B, C, D, E, F, G).

Bieden
Bij aanvang van het spel worden de bewijskaarten over vijf stapels verdeeld en in een cirkel gelegd. Daarnaast krijgen beide spelers elk een stapel kaarten van hun eigen kleur.
De stapel kaarten die de spelers krijgen bevatten bepaalde waarden, deze zijn belangrijk bij het bieden en het vergaren van bewijskaarten.
Beide spelers pakken drie kaarten van hun stapel. De speler die aan de beurt is moet eerst een kaart uitleggen. Deze legt hij naast een van de 5 stapels met bewijskaarten. Vervolgens pakt hij een nieuwe kaart van de stapel zodat hij weer 3 kaarten in handen heeft en gaat dan bieden. Hij moet daarbij de waarde schatten van het totaal van zijn kaarten (dat hij uiteraard weet) én die van de kaarten van zijn tegenspeler. Na het bod kan de tegenspeler twee dingen doen, of hij kan het bod ophogen of hij kan het bod in twijfel trekken. Zodra één van beide spelers het bod in twijfel trekt, worden de kaarten op tafel gelegd en wordt de totaalwaarde bepaald. De speler die het bij het juiste eind heeft mag dan één van de stapels bewijskaarten uitkiezen.

Bewijskaarten
Zodra een stapel bewijskaarten wordt gepakt is het belangrijk om te kijken of er ook kaarten zijn aangelegd. Is dit niet het geval dan mag de speler die bij het bieden gewonnen heeft een bewijskaart pakken. Zijn er wel kaarten aangelegd dan wordt eerst de waarde van deze kaarten bepaald. Wie van de twee spelers daar de hoogste waarde heeft liggen wint de ronde en mag een bewijskaart uitzoeken van de betreffende stapel. Het kan in dit geval dus zijn dat de speler die het bieden gewonnen heeft niet per definitie ook de bewijskaart krijgt.

De symbolen
Op de kaarten staan naast een waarde ook symbolen. Deze zijn van belang bij het bepalen van wie de hoogste waarde heeft voor het uitkiezen van een bewijskaart. Zo kan je bijvoorbeeld de totaalwaarde verdubbelen als er een kaart tussenligt met het symbool '2x'.
Ook is er een symbool met een 'stophandje'. Zodra je deze tegenkomt bij het bepalen van de waarde stopt het spel meteen. De kaarten die zich dan nog naast de stapel bevinden doen niet meer mee, en komen een volgende ronde aan bod.
Tenslotte heb je het 'pijltje'. Als je deze tegenkomt bij het bepalen van de waarde, dan wordt ook de volgende stapel bewijskaarten doorgespit. Zo kan het gebeuren dat er een aantal keer in een ronde bewijskaarten worden uitgegeven.

Conclusie
Bakerstreet is een leuk kaartspel voor twee personen. Vooral het bieden tegen elkaar is leuk. Juist omdat je hier kunt bluffen en de andere speler op het verkeerde been kan zetten. Natuurlijk komt er ook wel een dosis geluk bij het spel kijken, maar dan nog blijft het leuk. Daarnaast komt er ook een beetje tactiek bij kijken. Welke kaart leg ik aan bij een stapel; eentje met een symbool, en welk symbool dan? Of juist eentje met een hoge waarde. Ook dit is een element wat het spel heel genietbaar maakt. Daarbij is het kaartspel eenvoudig en komt het goed van pas tijdens een lange, saaie treinreis.