Frank's Zoo
Door Astrid PaterWe zijn allemaal wel bekend met de voedselketen en meer van dat soort weetjes uit de dierenwereld. Zo staat een orka ergens boven aan de voedselketen en verorbert hij menig dier. Daarentegen kan een klein diertje als de muis een olifant weer schrik aanjagen. En daar gaat het om in Frank’s Zoo: ‘survival of the fittest’ en ‘eten of gegeten worden’.
Individueel of in teams
Afhankelijk van het aantal spelers wordt er individueel gespeeld
of in teams of een combinatie van beiden. Echter de eerste ronde
is altijd individueel. De kaarten worden verdeeld over de spelers.
Bij 3 spelers moeten er kaarten uit het spel gehaald worden, en
bij 7 spelers hebben een aantal spelers een extra kaart. Op de kaarten
zelf staat aangegeven het dier dat je hebt en in een wolkje door
welke dieren hij kan worden uitgeschakeld.
Spelen maar
Met de kaarten in de hand kan er worden gespeeld. De persoon die
begint kan kiezen welke kaart hij oplegt en hoeveel. Het kan er
gewoon 1 zijn, of zoveel hij van hetzelfde dier in de hand heeft.
De volgende speler kan drie dingen doen: 1) hetzelfde dier opleggen,
maar dan één meer dan de vorige speler, 2) het dier
slaan door een vijand er op te leggen in hetzelfde aantal als dat
de vorige speler er kaarten heeft neergelegd en 3) passen, omdat
hij geen kaarten heeft. Wanneer alle spelers passen, dan gaat de
slag naar de speler die de laatste kaarten heeft opgelegd.
Egels, Leeuwen, Olifanten en Muggen...
In het spel zitten een aantal bijzondere kaarten. Iedere speler
of team moet er voor zorgen aan het einde van het spel in bezit
te zijn van een egel, anders worden er strafpunten uitgedeeld. Zo
kan een leeuw extra punten opleveren. Wie in één slag
twee of meer leeuwen te pakken krijgt, krijgt voor elke leeuw 1
punt. Heb je echter als laatste speler nog leeuwen in je hand dan
krijg je voor elke leeuw een strafpunt. Een mug kan ingezet worden
als extra olifant. Wie een olifant en een mug in het bezit heeft,
heeft dus eigenlijk twee olifanten. Twee muggen en een olifant zijn
geen drie olifanten. De kameleon kan worden ingezet als elk dier,
maar alleen als je twee of meer dieren van hetzelfde soort neerlegt.
Een mug en een kameleon zijn twee muggen en niet twee olifanten.
Tellen
Belangrijk bij Frank’s Zoo is in de gaten houden welke dieren
er zijn gespeeld en hoeveel. Zo kun je zien welke kaarten die je
zelf nog in de hand hebt, geslagen kunnen worden of juist niet.
Wanneer je in teams speelt, kun je er weer makkelijker voor kiezen
om een beurt te passen om zo de slag te pakken. Het is in ieder
geval de bedoeling zo snel mogelijk 19 punten te verzamelen om het
spel te winnen.
Conclusie
Frank’s Zoo is een aardig kaartspelletje. Het kan individueel
gespeeld worden of in teams. De tactische inslag verandert daardoor
wel een beetje. Voornamelijk op het gebied van passen. Verder is
het spel eenvoudig en jonge spelers kunnen hierdoor de regels snel
oppikken. Daarnaast ziet het spel er leuk uit, en dat is altijd
een voordeel. Echter, Frank’s Zoo is niet een spel dat lang
blijft boeien, daarvoor is het spel niet spannend genoeg. Frank’s
Zoo is vooral geschikt als een aardig tussendoortje.
Uitgever: PS-Games
Speelduur: 10 min.
Auteur: Frank Nestel & Doris Matthäus
Spelers: 3-7
Leeftijd: vanaf 10 jaar
Prijs: -