The Fellowship of the Ring: het kaartspel

Het was te verwachten dat met het uitkomen van het eerste deel van de film The Lord of the Rings, een hoop merchandise op de markt zou komen. Naast de al bestaande spellen van The Lord of the Rings, werden er ook een hoop nieuwe uitgebracht, waaronder dit kaartspel.

A long journey
Ook ik was zo gezegd 'in de ban van de ring'. De film vond ik geweldig, en nu zou ik dan het kaartspel gaan spelen. Ik ben benieuwd. Aanvankelijk kwam ik van een koude kermis thuis. Het liefst wil je een spel meteen beginnen, maar helaas moet je ook door de spelregels heen. Daar is voor mij toch behoorlijk wat tijd in gaan zitten.
De eerste paar keer snapte ik weinig van wat nou precies de bedoeling was. Je had twee kaarten die samen bijvoorbeeld 'the shire' vormen en daar legde je dan weer kaarten aan. Dat kon je zus of zo doen, maar ook weer anders. Of strategischer zou zijn..etc. Een wirwar in mijn hoofdje en duizelingen voor de ogen.
Maar goed, na lang zwoegen en hulp van anderen kon eindelijk het spel gespeeld worden.

Eigenlijk vrij eenvoudig
Op het moment dat de regels op zijn plaats vielen, en we het spel aan het spelen waren bleek het betrekkelijk eenvoudig.
Je hebt verschillende plaatsen waar je op je reis langskomt. Je begint bij 'the shire'. Deze twee plaatskaarten leg je neer (1 plaats bestaat uit een linkerhelft en een rechterhelft) en nu moet je speelkaarten aanleggen. Deze leg je aan tegen de plaatskaarten. Bij de eerste plaats worden er 10 kaarten omheengelegd. Je omsingelt de plaats als het ware met speelkaarten. De speelkaarten bestaan uit foto's van karakters uit de film. Deze zijn elk een aantal punten waard, verschillend van 0 tot 5. Als het hele plaatsje omringd is met kaarten gaan we de punten optellen. Degene met de meeste punten wint de ronde. En zo speel je net zo lang door totdat de speelkaarten op zijn.
Nu heb ik me niet uitgeweid over alle speciale gevallen waar je nog mee te maken kan krijgen zoals de Nazgul, het aanleggen van extra kaarten en beschermde kaarten en speciale ringen. Dan ben ik zo lang bezig, en vraag ik me af of je er ook nog maar iets van begrijpt.
De winnaar van het spel is degene die uiteindelijk de meeste punten heeft na het uitspelen van alle kaarten.

Conclusie
Het thema van het kaartspel Lord of the Rings zie je vooral terug aan de mooie kaarten (foto's van de karakters, ziet er mooi uit) en in de twee spelelementen dat je een speciale ring kunt krijgen en de Nazgul, die je kan doden.
Het grote probleem van het spel is het spelregelboekje. Het duurt te lang om goed te begrijpen wat nou precies de bedoeling is.
Wanneer je het eenmaal doorhebt, is het goed te doen. Het is jammer dat het inhoudelijk weinig te bieden heeft. Het kaartspel is niet heel bijzonder, maar zal ongetwijfeld een paar keer gespeeld worden. Ik zou zo zeggen, er had meer in gezeten.